မေနတတ္တဲ့ေကာင္

ေနတတ္ရင္ ေက်နပ္ဖို႕ ေကာင္းတဲ့ ေလာကအလယ္မွာ
မေနတတ္လို႕ ခဏခဏ မ်က္မုန္းက်ိဳးခံရတဲ့ ေကာင္ကို လိုက္ရွာတာ
ေမာလိုက္တာ... ေခၽြးဒီးဒီးက်ၿပီး မ်က္ႏွာေတြအဆီျပန္လို႕။

ရွာမရတဲ့အဆံုး ကိုယ္လံုးေပၚမွန္ေရွ႕ရပ္မိေတာ့မွ
လားလား... မေနတတ္တဲ့ေကာင္ မတ္တပ္ႀကီး။

ဇတ္ကားနံမည္က ေမ့မရတဲ့ ေနစြဲမ်ားဆိုလား
လူေတြ ပါးစပ္ဖ်ားေရပန္းစားေနလြန္းသလားပဲ။

ပညတ္ထားတဲ့ ရက္ေတြခ်င္းယွဥ္ရင္
တန္ဖိုးမဲ့သေယာင္ ျဖစ္တတ္လို႕
သဘာ၀က ငိုခ်ဖူးတဲ့ေန႕ေတြ ဓမၼတာပဲ။

တစ္ ၿပီးမွ ႏွစ္ လာရင္ သဘာ၀က်တာပဲေလ
ေက်ာ္တယ္ခြတယ္ဆိုတာ မသမာသူေတြလုပ္ရပ္
ေမ့တယ္ေမ့တယ္ဆိုတာ လူဖ်င္းေတြလုပ္ရပ္
မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာ တာ၀န္မဲ့သူေတြလုပ္ရပ္
ဘာမွ မလုပ္တာ ဘာမွမျဖစ္မဲ့သူေတြ လုပ္ရပ္

အေမကိုေက်ာ္ၿပီး မိေထြးကိုလြမ္းရေအာင္
မိေထြးေတာ္ ေဂါတမီလဲ မရွိေတာ့ပါဘူး
တိုင္းျပည္နဲ႕ လူမ်ိဳးကို ေမ့ၿပီး ကိုယ္နဲ႕သူ႕အတြက္ဆိုတာ
အတၱ၀ါဒီေတြသာျဖစ္ေပမေပါ့

စည္းလံုးမႈရယ္ ဖခင္ရယ္ကို ေမ့ၿပီး
တဏွာကို အသားေပးတာ ဘယ္လင္ကို သြားတိုင္းၾကည့္မလို႕လဲ
ဘယ္လင္ကိုမွ သြားမတိုင္းနဲ႕ဦး
ျဖိဳခြဲခံေနရတဲ့ လူေတြနဲ႕ ဇီ၀ိန္ခ်ဳပ္သြားတဲ့သူေတြကို မေမ့နဲ႕။
သူသာ မရွင္သန္ခဲ့ရင္ ငါေရာ ရွင္သန္မွာလား

၀မ္းလ်ားေမွာက္ၿပီး တံတားခင္းခဲ့တာ
ေအးေအးခ်မ္းသာ ေလွ်ာက္ဖို႕ပါ
လွမ္းမွန္ကိုေတာ့ ေလွ်ာက္ေစခ်င္တာေပါ့
ေဒ၀ဒတ္ေလာင္းလို ေက်ာကိုေတာ့ ဖေနာင့္နဲ႕မေပါက္နဲ႕။

မိုးယံ (11.2.2011)