ဂ်က္ကီခ်န္း အင္ ျမန္မာ

ဂ်က္ကီခ်န္းဆိုတာ....

ေဟာင္ေကာင္ကၽြန္းက စတင္ထြက္ေပၚလာျပီး ယေန႔ကမာၻမွာ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလွတဲ့ ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ ဂ်က္ကီခ်န္း(Jackie Chan) ျမန္မာျပည္ကို ေရာက္လာတယ္ဆိုေတာ့ ဂ်က္ကီခ်န္းနဲ႔ ပါတ္သက္ျပီး အတုယူခ်င္ဖြယ္ရာ ဖတ္ဖူးမွတ္ဖူးတာေလး မိတ္ေဆြမ်ားကို အက်ဥ္းခ်ဳံး ျပီးျပန္လည္ေဝငွလိုက္ပါတယ္။ 

ဂ်က္ကီခ်န္းကို ထိုစဥ္က ျဗိတိသွ်ကိုလိုနီ ပိုင္နယ္ျဖစ္ေသာ ေဟာင္ေကာင္၊ ဝိတိုရိယေတာင္မွာ ေမြးဖြားခဲ့တယ္။ ဂ်က္ကီခ်န္းကေလးဘဝက မိဘမ်ားက အေတာ္ကေလး ႏြမ္းပါးၾကတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဖခင္ျဖစ္သူက ျပင္သစ္သံရံုးမွာ ထမင္းခ်က္ျဖစ္ျပီး၊ မိခင္ျဖစ္သူကေတာ့ အိမ္ေဖၚလုပ္ရပါတယ္။ ဆင္းရဲလြန္းလို႔ သားကေလးကို သူတပါးကို ေမြးစားဖို႔ပင္ ၾကံစည္ခဲ့ဖူးပါသတဲ့။ ဂ်က္ကီခ်န္းရဲ႕ nicknamကေတာ့ Paopao တဲ့။ အဓိပၸာယ္ကေတာ့ " အင္အားျပည့္ျဖိဳး၍ လိမ့္ေနေသာ ကေလးငယ္"..လို႔ ဆိုရမလားပဲ။

ဒီလိုနဲ႔ ဂ်က္ကီခ်န္း အသက္(၇)ႏွစ္အရြယ္ ကေလးဘဝမွာတင္ပဲ စည္းကမ္းတင္းက်ပ္ ျပင္းထန္လြန္းသည္ဟု နာမည္ၾကီးတဲ့ တရုတ္ေအာ္ပရာေက်ာင္းကို ပို႔လိုက္ျပီး အဲသည့္မွာ (၁၀)ႏွစ္ၾကာေအာင္ အဆို၊အကနဲ႔ ကုိယ္ခံပညာရပ္ေတြကို ပင္ပန္းၾကီးစြာ သင္ယူခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ မနက္(၅)နာရီကေန ညသန္းေခါင္ယံအထိ လုပ္ရတဲ့ ေလ့က်င့္ခန္းေတြက ၾကမ္းတမ္းျပင္းထန္ရံုမကဘဲ ခုိင္းတိုင္း မလုပ္ရင္ ရိုက္ႏွက္တာေတြ၊ ထမင္းမေကၽြးဘဲထားတာမ်ဳိးေတြလည္း ခံရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ဘဝနာခဲ့ရတဲ့ ဂ်က္ကီခ်န္းတေယာက္ကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပဲ ျပင္းထန္ခက္ခဲျပီး ပင္ပန္းပါေစ ၾကိဳးစားပမ္းစား သင္ယူခဲ့တာေၾကာင့္ သရုပ္ေဆာင္ အတတ္ေရာ၊ ကိုယ္ခံပညာ အတတ္ပါ ကၽြမ္းက်င္ခဲ့သူျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီပညာနဲ႔ပဲ အေစာပိုင္းတုန္းကေတာ့ ေဟာင္ေကာင္ အက္ရွင္ကားေတြမွာ မင္းသားေနရာမွာ အစားထိုး သတ္ပုတ္ေပးရတဲ့ စတန္႔သမားအျဖစ္ရပ္တည္ခဲ့ပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ သူက လက္ရွိအေနအထားနဲ႔ ေက်နပ္ေနသူ မဟုတ္ဘူး။ မိမိတိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္းကို အျမဲရွာေဖြေနသူ တေယာက္ျဖစ္ေလေတာ့ စတန္႔သမားကတဆင့္ စတန္႔ျပကြက္မ်ားကို ညွိႏိွႈင္းစီစဥ္သူျဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ သည့္ေနာက္မွာေတာ့ ရုပ္ရွင္ဒါရိုက္တာတေယာက္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

အဲသည့္ေခတ္ကာလအတြင္းမွာပဲ ဂ်က္ကီခ်န္းေရွ႔မွာ အၾကီးအက်ယ္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားေနတဲ့ ရုပ္ရွင္မင္းသား ဘရုစ္လီ(Bruce Lee) ကြယ္လြန္သြားခဲ့တယ္။ ဘရုစ္လီ မရွိေတာ့တဲ့အခါ ေဟာင္ေကာင္က ဝီလွ်ံခ်န္း ဆိုသူ ရုပ္ရွင္ ထုတ္လုပ္သူတဦးက ဂ်က္ကီခ်န္းကို New Fist of Fury( ေဒါသလက္သီးအသစ္)လို႔ အဓိပၸာယ္ရတဲ့ ဇာတ္ကားနဲ႔ ပထာမဦးဆံုး ဘရုစ္လီေနရာမွာ အစားထိုးဖို႔ရိုက္ကူးခဲ့တယ္။

ဂ်က္ကီခ်န္းကိုယ္တိုင္လည္း ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးစြာနဲ႔ ဒုတိယဘရုစ္လီျဖစ္ဖို႔အတြက္ အစြမ္းကုန္ ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ တကယ္တမ္း ရံုတင္လိုက္ေတာ့ အဲသည့္ဇာတ္ကားဟာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ဘရုစ္လီက ဘရုစ္လီ၊ ဂ်က္ကီက ဂ်က္ကီ ျဖစ္ေနတယ္။ ဂ်က္ကီခ်န္းဟာ ဘရုစ္လီရဲ႕ ကိုယ္ခံပညာ၊ ကစားနည္း ကစားဟန္ေတြနဲ႔ အသားတက်မရွိဘူးျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်က္ကီခ်န္းကေတာ့ စိတ္ဓါတ္က်မသြားခဲ့ဘူး။

"မလြယ္ဘူးဗ်ာ၊ လံုးဝမလြယ္ဘူး၊ ဘရုစ္လီျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားမေနေတာ့ဘဲ ကိုယ့္ပံုစံနဲ႔ကိုယ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္လို႔ပဲ ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္" လို႔ အင္တာဗ်ဴးတခုမွာ ဂ်က္ကီခ်န္းကေျပာဖူးပါတယ္။

ျဖစ္မလာျခင္း၊ မေအာင္ျမင္ျခင္းကို စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့ျခင္းမရွိဘဲ တနည္းမဟန္ တနည္းၾကံတတ္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ဂ်က္ကီခ်န္းဟာ သူ႔စရိုက္ သူ႕စြမ္းရည္မ်ားကို တစ္မ်ဳိးတဖံု အားထုတ္လိုက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ေဟာင္ေကာင္ ရုပ္ရွင္ေလာကမွာ ျပိဳင္ဘက္ကင္း သရုပ္ေဆာင္ ျဖစ္လာရံုမကဘဲ၊ အေမရိကန္ ေဟာလိဝုဒ္ ရုပ္ရွင္ေလာကကပါ ေဒၚလာသန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေပး၍ရုိက္ကူးေနရတဲ့ ကမာၻေက်ာ္သရုပ္ေဆာင္တေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။

ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ယေန႔ျမန္မာျပည္မွာ ေရာက္ရွိေနတဲ့ ဂ်က္ကီခ်န္းရဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ၾကီးနဲ႔ ဓါတ္ပံုတြဲရိုက္ရံုအျဖစ္သာ သူ႔ကိုအသိအမွတ္ျပဳတာမဟုတ္ဘဲ သူ႔စိတ္ဓါတ္၊ သူ႔အခက္အခဲေတြကိုပါ သိရွိနားလည္ျပီး သူ႔လို မဆုတ္မနစ္ ၾကိဳးစားေစခ်င္ပါတယ္။ လူဆိုတာ တေနရာမွာ မစြမ္းေပမယ့္ တေနရာမွာ စြမ္းႏိုင္ပါတယ္။ ဘယ္ေနရာမွ သံုးလို႔မရဘူးဆိုတဲ့လူ မရွိပါဘူး။

ရုန္းကန္လႈပ္ရွားျခင္းမွ စြမ္းပကားျဖစ္ေပၚ၏။

အဲသည့္ စြမ္းပကားျဖင့္ အခက္အခဲ အတားအဆီးမ်ားကို ေက်ာ္လႊားႏိုင္၏။

အခက္အခဲေတြကို ရင္ဆိုင္လႈပ္ရွားရင္း ပို၍ပို၍ ၾကီးမားေသာ စြမ္းရည္ သတၱိမ်ားျဖစ္ေပၚလာကာ ျမင့္ျမင့္မားမား ထူးျခားေအာင္ျမင္သူမ်ား ျဖစ္လာရ၏။

ေက်ာက္တံုးေက်ာက္ခဲေလးမ်ားဟာ ျမစ္ရိုးေခ်ာင္းရိုးတေလွ်ာက္ ေရစီးအတိုင္း လိမ့္ပါေျမာရင္း ျမစ္ထဲရွိ၊ ျမစ္ကမ္းရွိ ေက်ာက္ေဆာင္ေက်ာက္တုံးၾကီးနဲ႔ ပြတ္တိုက္မိ၍ တေျဖးေျဖး ေခ်ာမြတ္လံုးေျပာင္ လာသကဲ့သို႔ လူသားတို႔၏ ဘဝသည္လည္း ဒုကၡဟူေသာ ေက်ာက္ေဆာင္ ေက်ာက္တံုးမ်ားႏွင့္ ၾကိမ္ဖန္မ်ားစြာ ထိေတြ႔ ပြတ္တိုက္ခံရဖန္ မ်ားလာေသာအခါ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးမ်ား တိုးတက္၍ အရည္အခ်င္းရွိစြာ ေတာက္ပသူမ်ား ျဖစ္လာတတ္ၾကသည္ဟု ကၽြႏ္ုပ္ခံယူမိပါသည္။


ေလးစားစြာျဖင့္

နႏၵာ(ဂ်ပန္)