Saturday, April 23, 2011

ကြ်န္{သို႔မဟုတ္}ျမန္မာအလုပ္သမားမ်ား

ေ႐ွးေ႐ွးတုန္းကေတာ႔
နယ္ခ်ဲ႕ေတြကကြ်န္ျပဳဖို႕ ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီကိုလာတယ္ ။
ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ႔
ကြ်န္ခံဖို႔ကြ်န္ေတာ္တို႔ကိုယ္တိုင္ခရီးထြက္ရတယ္ ။

လူျဖစ္ေပမဲ႔…….
ေ႐ြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ကမ႐ွိဘူး အေမရယ္ ။
ကြ်န္ေတာ္႔အျဖစ္က
အိပ္မက္ထဲကကမ႓ာကို
ကြ်န္႐ြာမွသြား႐ွာမိတဲ႔အျဖစ္ ။
ေသရင္ေျမႀကီးဆိုတာကေတာ႔မွန္ပါတယ္
႐ွင္ရင္ေတာ႔
မစို႔မပို႔ေငြေလးက ကြ်န္ေတ္တို႔အတြက္
ေ႐ႊထီးေပါ႔ ။

တစ္႐ြာေျပာင္းေပမဲ႔
သူေကာင္းေတာ႔မျဖစ္ခဲ႔ပါဘူး ။
ကြ်န္ပဲျဖစ္ခဲ႔ရတယ ္အေမ………

ေၾကာက္ရင္လြဲ
ရဲရင္မင္းျဖစ္သတဲ႔ ။
ကြ်န္ေတာ္ေလ
ေမနဲ႔မိသားစုအတြက္
ရဲခဲ႔ပါတယ္
ခု……..ကြ်န္ပဲျဖစ္ေနေသးတယ္ အေမ ။
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ရဲရင္႔မႈ႕ေတြကပဲ လြဲေနလို႔လား ။
ကို႔အခြင္႔အေရးကိုသိဖ႔ိုေနေနသာသာ
တစ္ခ်ိဳ႕သူငယ္ခ်င္းေတြဆို
ကိုယ္႔အသက္ကိုယ္ဘယ္ေလာက္႐ိွမွန္းေတာင္မသိၾကဘူး ။

အေမ……………
အေမေျပာေတာ႔ အလုပ္လုပ္ရင္ႀကီးပြားမယ္ဆို ။
အလုပ္လုပ္ေလ
ပုိပိုၿပီးခိုင္းေလ
ကြ်န္ျဖစ္ေလေလပဲ……..အေမရဲ႕ ။
လူအခ်င္းခ်င္းဆိုတဲ႔အသိ
သူတို႔မွာ မ႐ွိဘူး အေမရဲ႕
ေသြးစုတ္ဖို႔ပဲသူတို႔သိတယ္ ။

အေမရယ္……..
ကြ်န္ေတာ္လဲအစကေတာ႔
ခ်စ္သူရဲ႕မ်က္ႏွာသုတ္ပဝါျဖစ္ဖို႔
မွန္းၿပီးထြက္ခဲ႔တာေပါ႕ ။
ခုျဖစ္လာတာက
အားလံုးရဲ႕ေျခသုတ္ပဆိုး
မ႐ိွေသးတဲ႔အစြယ္ေတာင္ႀကိဳးခဲ႔ၿပီ ။

ခုေတာ႔…………….
ကြ်န္ေတာ္႔အသဲႏွလံုးကလည္း
ကြ်န္အခ်င္းခ်င္းေတာင္မွ
ျပန္မစုတ္ခ်င္တဲ႔ သရက္ေစ႔တစ္ေစ႔ေပါ႕ ။

ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ကြ်န္လို႔သံုးလို႔
မငိုလိုက္ပါန႔ဲ အေမရယ္
သူတို႔ေဒါသေလးတစ္ခ်က္ထြက္႐ံုနဲ႔
ရာဘာခင္းထဲ ရက္ရက္စက္စက္
အသက္ခံႏိုင္ရတယ္ဆိုတာေတာ႔
ကြ်န္ေတာ္တို႔အသက္တစ္ေခ်ာင္းက
ရာဘာတစ္ပင္ေလာက္ေတာင္မွ
တန္ဖိုးမ႐ွိဘူး……..အေမ ။
သူတို႔အခ်စ္ေတာ္ ေခြးတစ္ေကာင္ေလာက္
တန္ဖိုးမ႐ွိဘူး……….အေမ ။

ဒါကို……..ကိုယ္႔ကိုယ္ကို”သခင္”လို႔
မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီး ေႂကြးေၾကာ္ ေနရမွာလား ။
အနာ႐ွိတာကိုလက္ခံမွ
ေဆးထည္႔လို႔ရမွာ…….. အေမ ။

လူေတြကေျပာေတာ႔
ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း ႐ိုင္းပင္းၾကတယ္ဆို၊
ေကာင္းတဲ႔သူေတြ႐ိွသလို………
တစ္ခ်ိဳ႔ဆို ေတာ္ေတာ္ကိုဆိုးတယ.္ ……အေမ ။

ကြ်န္ေတာ္တို႔……
ေ႐ႊလို႔ၿခံဳံုငုံေခၚေနတဲ႔အထဲကပဲ
ပြဲစားအခ်ငး္ခ်င္းေရာင္းစားေနၾကတာ……..အေမ ။

တိုင္းျပည္မီးေလာင္လို႔
အခ်င္းခ်င္း ခ်နင္းရက္တာလား?
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္…….
သူတို႔လူစိတ္မ႐ွိတာကေတာ႔
ေသျခာပါတယ္………အေမ ။

ေ႐ႊဆိုတဲ႔စကားလံုးက
အကုန္လံုးနဲ႕ေတာ႔မတန္ပါဘူး ၊
သူတို႔ကို………
ေ႐ႊစာရင္းထဲက ကြ်န္ေတာ္ထုတ္တယ္……အေမ ။

ဟိုတစ္ေလာက………
စာအုပ္ထဲမွာ ကြ်န္ေတာ္ဖက္လိုက္ရတယ္
လင္ကြန္း{အေမရိကန္သမၼတ}ဆိုတဲ႔သူက
ကြ်န္စနစ္ပေပ်ာက္ေအာင္
သူလုတ္ေဆာင္ေပးခဲ႔သတဲ႔ ၊
ဘယ္မွာဟုတ္လို႔လဲ………အေမရယ္ ။
သားတို႔ကိုလာၾကည္႔စမ္းပါ
သူလုတ္ႏုိင္ခဲ႔တာ
သူ႕ႏိုင္ငံကြက္ကြက္ေလးပဲ၊
သူ႔ကိုေလးစားေပမဲ႔
သူဟာ{လင္ကြန္း}
သမိုင္းတင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္
မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေသးပါဘူး……….အေမရယ္ ။

အေမ……..
လူ႕အျဖစ္ကရခဲတယ္ဆို ၊
ရခဲတာပဲေကာင္းပါတယ္ အေမ
ကြ်န္ေတာ္လူမျဖစ္ခ်င္ေတာ႔ဘူး ။
ကြန္ေတာ္ငွက္ကေလးေတြေငးၾကည္႔မိတယ္၊
ငွက္အခ်င္းခ်င္း……….
အမ်ိဳးအႏြယ္မတူလို႔
မကူညီႏိုင္ေသာ္မွ
မရက္စက္ၾကပါဘူး………..အေမ ။

ငွက္ကေလးေတြမွာ……..
ျပည္တြင္းစစ္မ႐ွိဘူး ၊
ငွက္ကေလးေတြမွာ……..
ဘာသာေရးအဓိက႐ုန္း မ႐ိွဘူး ၊
ငွက္ကေလးေတြမွာ……..
စီးပြားေရးနယ္ခ်ဲ႔တာမ႐ိွဘူး ၊
ငွက္ကေလးေတြမွာ……..
ကိုယ္႕အသိုက္အၿမံဳကို ဗိုၾကၿပီး
အတင္းေရြ႕ခိုင္းတာမ႐ိွဘူး ၊
ငွက္ကေလးေတြမွာ……..
ကံဆိုးမိုးေမွာင္က်ၿပီး
ေလွာင္အိမ္ထဲမွာေနရရင္ေတာင္
သူတို႔သခင္က
သူတို႔ကို အခ်စ္နဲ႕ေလွာင္ထားတာ ။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ကေတာ႔……….
အမုန္နဲ႕ေလွာင္ထားျခင္း ခံရတယ္………အေမရယ္ ။

ကမ႓ာ႔ေခါင္းေဆာင္ေတြကလည္း
ကြ်န္ေတာ္တို႔ငိုသံေတြဘယ္ေလာက္က်ယ္က်ယ္
ဘယ္သူေသေသ၊ငေတမာၿပီးေရာ
အမ်ိဳးသားအက်ိဳး စီးပြားဆိုတဲ႔
စကားလံုးမ်ားေအာက္မွာ
နားေပါက္ေတြပိတ္ေနၾကတယ္ထင္ပါရဲ႕။

လူ႔အခြင္႔အေရးဆိုတဲ႔ ပန္းဟာ
ဖိႏွိပ္သူေတြရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းမွာ မပြင္႔ဘူး……….အေမ ။

ကြ်န္စနစ္ဟာ
စာ႐ြက္ေပၚမွာေတာင္မွ
ေပ်ာက္မသြားေသးပါဘူး………..အေမရယ္ ။


http://www.mandalaygazette.com/46354/uncategorized-other/copypaste

7 comments:

Anonymous said...

လူ႔အခြင္႔အေရးဆိုတဲ႔ ပန္းဟာ
ဖိႏွိပ္သူေတြရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းမွာ မပြင္႔ဘူး……….အေမ ။

ကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္ မိုးယံ ေရ

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

အကိုေရ ငိုခ်င္လာၿပိေနာ္...ဟင့္ဟင့္..:(:(

Anonymous said...

ကဗ်ာဆရာ= KO AUNG THAR NGE

ကင္းမြန္ said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

မေသခ်ာလို႔ ေအာင္သာငယ္ ဆိုဒ္ကိုသြားၾကည့္တာ..
ခြီး.. အင္ဗိုက္လုပ္တဲ့သူပဲၾကည့္လို႔ရမယ္တဲ့။

အားေပးဖို႔သြားတာေတာ့ဟုတ္ဘူး
ေ၀ဖန္ဖို႔သြားတာ..

ဒီေခတ္မွာ ကၽြန္ဆိုတာေတာင္ ခံျခင္တဲ့စိတ္ရွိမွာ
ခံလို႔ရတာ.. အဲလိုကၽြန္မခံျခင္ရင္ ကိုယ့္ေျမကုိယ္ျပန္ ၿပီးလက္ဘက္ေရေလးေသာက္လုိက္ ေတာ္ကီေလးပြား လုိက္လုပ္ေနပါလား။

ဖတ္ၾကည့္ရင္ေတာ့သနားစရာေလးေရးထားတာပဲ။

ဒါေပမယ့္ စဥ္းစားၾကည့္ရင္ နဲနဲမွအားမရဘူး

ဆူးသစ္ said...

မိုးယံေရ---ကဗ်ာကိုႀကိဳက္တယ္။ ခံစားခ်က္ရွိမွ အႏုပညာ ဖန္တီးမႈေကာင္းတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အေ၀ဖန္ခံႏိုင္ေအာင္ေတာ့ က်င့္ထား။ ေ၀ဖန္သူဆိုတာ လူအမ်ဳိးမ်ဳိး စိတ္အေထြေထြဆိုေတာ့----။ ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

Anonymous said...

ဟာ အဲ့ဒါ ကဗ်ာဆရာ ေကာင္းကင္ကိုရဲ့ ကဗ်ာေလ
VOA မွာလားေတာင္ပါသြားေသးတယ္။

ကဗ်ာဆရာ ေကာင္းကင္ကိုဟာ သူကိုယ္တိုင္
ဘန္ေကာက္မွာ ရွိတဲံ့ ၿမန္မာအလုပ္သမားခေလးေတြကို
အဂၤလိပ္စာသင္ေပးေနေတာ့ ခေလးေတြ ရဲ့ ေၿပာစကားေတြ ေနာက္ၿပီး ၿမန္မာအလုပ္သမားေတြ
ရဲ့ ဘ၀ ကို စာနာၿပီး ေရးထားတာ.


ညာတာနားလည္မွဳ ့ စာနာမွဳ ့အၿပည့္နဲ ့ေရးထားတာ။
ကဗ်ာဆရာကိုယ္တိုင္က ၿမန္မာၿပည္မွာ ၿပည့္စံုတဲ့ မိသားစုအသိုင္းအ၀ိုင္းကပဲ .....
ဒါေပမယ့္ ဒီကဗ်ာကိုေရးတဲ့ အခ်ိန္မွာ ုကိုယ့္ေလာက္မွကံမေကာင္းတဲ့သူေတြအတြက္ စာနာဖို ့ကိုေရးတယ္လို ့ေၿပာဖူးတယ္