Thursday, October 7, 2010

အေမအျဖစ္မွစြန္ ့လြတ္ျခင္း

ကြန္ျမဴနစ္ဆန္ဆန္ (သို႕မဟုတ္) ကိုယ့္ကိုကို မခ်စ္တတ္ မမုန္းတတ္ေအာင္ ေနမယ္လို႕ ႀကံဳး၀ါးေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မ်က္ရည္လည္ေစခဲ့တဲ့ ေမးလ္ေလးပါဗ်ာ။ နည္းနည္းေလာက္ ခံစားၾကည့္ေပးပါေနာ္။

ကၽြန္ေတာ္ အေမ႕ကိုမုန္းတယ္…
အေမဟာ သူမ်ားေတြရဲ႕ အေမနဲ႕မတူဘူး….မ်က္လံုးတစ္ဘက္ဘဲရွိတယ္… ရုပ္ဆိုးလိုက္တာ…အရမ္းကို ရွက္ဖို႕ ေကာင္းတာဘဲ… ဆိုင္ေလး ေသးေသး စုတ္ျပတ္ျပတ္ေလးမွာ အေမက ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ေလးေတြေရာင္းတယ္ ဒီလိုဆင္းဆင္းရဲရဲ ေစ်းေရာင္းေနတဲ႕ အေမ႕ကို ၾကည္႕ျပီး ကၽြန္ေတာ္ ရွက္တယ္ အေမ့ေၾကာင္႕ လူေတြ က ကၽြန္ေတာ္တို႕ကို အထင္ေသး ၾကတယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ထင္တယ္… သူမ်ား အေမ ေတြ လို ဘာလို႕မ်ား အေမဟာ ခ်မ္းသာေအာင္ မလုပ္သလဲဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ျဖင္႕ နားကိုမလည္ ႏိုင္ပါဘူး…. ဒါေၾကာင္႕ အေမ႕ကို

ကၽြန္ေတာ္ မခ်စ္ဘူး..မုန္းတယ္…

ဒီေန႕ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မူလတန္းေက်ာင္းမွာ အားကစား ျပိဳင္ပြဲေတြ လုပ္တယ္….ေက်ာင္းသား မိဘေတြကို ဖိတ္ တယ္၊ကၽြန္ေတာ္အေမ့ကို မလာေစခ်င္ဘူး… ဒါေပမဲ႕ အေမကေက်ာင္းကို ေရာက္လာတယ္၊အေမ ဘယ္လို မ်ား လုပ္လိုက္တာလဲ .. လူေတြၾကားမွာ ကၽြန္ေတာ့ကို အရွက္ လာခြဲတယ္…. ရွက္စရာေကာင္းလိုက္တာ အခုေတာ႕ ကၽြန္ေတာ႕အေမဟာ ရုပ္ဆိုးဆိုးနဲ႕ မ်က္လံုးတစ္ဖက္ထဲ ရွိတဲ႕သူဆိုတာ ေက်ာင္းကသူငယ္ခ်င္း ေတြ အကုန္သိကုန္ျပီ ကၽြန္ေတာ္ အေမ႕ကို ခါးခါးသီးသီး ၾကည္႕မိတယ္…ျပီးေတာ႕ ေက်ာင္းထဲက ေန ေျပး ထြက္ ခဲ႕မိတယ္…

ေနာက္တစ္ေန႕ ေက်ာင္းတက္ေတာ႕ အတန္းေဖာ္ေတြက ကၽြန္ေတာ႕ကို ၀ိုင္းျပီး “မင္းအေမက မ်က္လံုး တစ္ဘက္တည္းရွိတယ္ေနာ္” လို႕ စၾကတယ္.. ေအာ္ဟစ္ ေနာက္ေျပာင္ၾကတယ္။ကၽြန္ေတာ္ေဒါသလဲ ထြက္၊ ရွက္လဲ ရွက္မိတယ္….အေမ႕ကို ကမၻာေျမၾကီးေပၚကေန ေပ်ာက္ကြယ္ သြားပါေစလို႕ကို ဆုေတာင္း မိတယ္… သူမ်ားအေမေတြလို ၾကည္႕ေကာင္းတဲ႕ရုပ္ရည္လဲ မရွိဘူး.. သူမ်ားအေမေတြလို ပိုက္ဆံ လဲ မခ်မ္း သာဘူး.. ကၽြန္ေတာ္ အေမ႕ကို အရမ္းမုန္းတာဘဲ..

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ အေမ႕ကိုေမးတယ္.. “ အေမ႕မ်က္လံုးတစ္ဘက္က ဘယ္ေရာက္ သြားတာ လဲ အေမက သူမ်ားအေမေတြ လိုလဲ မလွဘူး…. ရုပ္ကဆိုး. ဆင္းကလဲ ဆင္းရဲေသးတယ္…..အေမဟာ ကၽြန္ေတာ့ကို အရွက္ခြဲဖို႕သက္သက္မ်ား အသက္ရွင္ေနတာလား အေမဘာေၾကာင္႕ ျမန္ျမန္မေသတာလဲ” လို႕ ရက္ရက္ စက္စက္ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာပစ္လိုက္တယ္၊ အေမက ဘာမွကုိျပန္မေျပာဘူး ၊ ၀မ္းနည္းတဲ႕ မ်က္ႏွာေလးနဲ႕ တိတ္တိတ္ ဆိတ္ဆိတ္ဘဲ လုပ္စရာရွိတာကို လုပ္ေနခဲ႕တယ္… ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္းေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ သြားမိတယ္… အေမ႕ကို အဲလိုေျပာလိုက္မိလို႕.......ဒါေပမဲ႕ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာဘဲ အဲလို ေျပာလိုက္ရတာကိုလည္း ေက်နပ္သြားမိတယ္…ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခ်ိန္လံုး အေမ႕ကိုေျပာခ်င္ခဲ႕တဲ႕ စကားကို ေျပာလိုက္ရလို႕ေလ…......

အဲဒီည ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေရးႏိုးလာေတာ႕ေရဆာတာနဲ႕ ေရေသာက္ဖို႕ထမင္းစားခန္း ထဲကိုအသြား တိတ္ တိတ္ ေလး ငိုေၾကြးေနတဲ႕ အေမ႕ကို ကၽြန္ေတာ္ ေတြ႕လိုက္တယ္.. ကၽြန္ေတာ္ ႏိုးသြားမွာစိုးလို႕ အသံ မထြက္ရွာဘဲ တိုးတိုးေလး ငိုေနတဲ႕ အေမ…..
အေမ႕ကိုကၽြန္ေတာ္ တစ္ခ်က္ၾကည္႕ျပီး အျမန္ဆံုး ျပန္ထြက္လာခဲ႕တယ္… တကယ္ေတာ႕ ေန႕လည္က အေမ႕ ကို ကၽြန္ေတာ္ေျပာလိုက္မိတဲ႕စကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္လည္း အသည္း ႏွလံုးေထာင္႕ တစ္ေနရာမွာလဲ တဆစ္ဆစ္နဲ႕ ကိုက္ခဲ ေနသလိုပါဘဲ… ဒါေပမဲ႕ အရုပ္ဆိုးလွတဲ႕ မ်က္လံုး တစ္ဖက္တည္းနဲ႕ ငိုေနတဲ့အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္ မုန္းတယ္…

ဒီေတာ႕…. ကၽြန္ေတာ္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္မိတယ္…. ခုခ်ိန္ကစျပီး ငါ႕ေျခေထာက္ေပၚ ငါ ရပ္တည္ ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားေတာ႕မယ္… ငါ႕ဘ၀ကို ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္မယ္..ငါအေမ႕ကို မုန္းတယ္..ျပီးေတာ႕ ဒီ စုတ္ျပတ္ ဆိုး၀ါး လွတဲ႕ ဆင္းရဲျခင္းကို ငါမုန္းတယ္..ဒီကေန ငါ လြတ္ေအာင္ ရုန္းမယ္.. အေမ႔ဆီကေန….. ျပီးေတာ႕ ဆင္းရဲ ျခင္း ဆီကေန….............

အေမ႕အိမ္ကေန ထြက္လာျပီး.. ဆိုလ္းျမိဳ႕မွာ ကၽြန္ေတာ္ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ၾကိဳးစားတယ္ ကၽြန္ေတာ္႕ ဘ၀ အတြက္…… ေရွ႕ေျခလွမ္းေတြအတြက္…… ရည္မွန္းခ်က္ အျပည္႕နဲ႕ေပါ႕ အထက္တန္းေအာင္ ေတာ႕ ဆိုလ္း တကၠသုိလ္ ၾကီးမွာ ပညာသင္ခြင္႕ ရတယ္. ကၽြန္ေတာ္ ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ယံုၾကည္ခ်က္ေတြ ပိုျပီး ျပင္းထန္ လာတယ္....ခိုင္မာလာတယ္..

ေက်ာင္းျပီးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္…. စီးပြားေရးလဲ အဆင္ေျပေတာ႕ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္နဲ႕ ဘာနဲ႕ ျဖစ္ လာ တယ္.. သားသမီးေတြ ရလာတယ္.. ခုေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္႕ ဘ၀မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ သာယာတဲ႕ အိမ္ေထာင္နဲ႕၊ ေအာင္ျမင္ တဲ႕ လူတစ္ေယာက္အျဖစ္ ရပ္တည္ေနျပီ… ဒီမွာေနရတာ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်တယ္.. ကၽြန္ေတာ္ဘ၀ရဲ႕ အတိတ္၊ ရုပ္ဆိုးလွတဲ႕ ကၽြန္ေတာ႕အေမ၊ ဆင္းရဲလြန္းတဲ႕ ကၽြန္ေတာ႕ငယ္ဘ၀ အဲဒါေတြကို သတိရစရာ ျပန္အမွတ္ ရစရာ ဘာမွလဲ မရွိေတာ႕ဘူး… ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕ အတိတ္ေတြ အားလံုးကို ေမ႕ထားျပီး ခုလက္ရွိဘ၀မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ေနျပီ ....ေက်နပ္ေနျပီ…

ကၽြန္ေတာ္ ဘ၀ကို အေက်နပ္ၾကီး ေက်နပ္ျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေနတုန္း လံုး၀ ဘယ္တုန္းကမွ မေမွ်ာ္လင္႔ထားတဲ႕ သူ တစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္႕ေရွ႕ကို ေရာက္လာတယ္..

"ဘုရားေရ…..အေမပါလား"

“ခုခ်ိန္ထိ မ်က္လံုးတစ္ဘက္ပ်က္ၾကီးနဲ႕ရွိေနတုန္း… ဆိုးလိုက္တာဗ်ာ”..

ေကာင္းကင္ၾကီး တစ္ခုလံုး ကၽြန္ေတာ႕ေရွ႕ကို ျပိဳက်လာသလိုဘဲ…. ကၽြန္ေတာ႕သမီးေလးက မ်က္လံုး တစ္ဖက္ တည္း နဲ႕ ရုပ္ဆိုးလွတဲ႕ အေမ႕ကို ျမင္ေတာ႕ လန္႔ေအာ္ျပီး အိမ္ထဲကို ေျပး၀င္သြားတယ္.. ကၽြန္ေတာ္ ေဒါသေတြ ဒီေရလို တက္လာတယ္…

“ခင္ဗ်ားဘယ္သူလဲ...... ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္မသိပါလား .......... ခင္ဗ်ားကက်ဳပ္အိမ္ကို ဘာကိစၥနဲ႕ လာရတာလဲ... က်ဳပ္သမီးေလး ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရုပ္ၾကီးကို ျမင္ျပီး လန္႕သြားျပီ….

သြား….. ခင္ဗ်ား ခုခ်က္ျခင္း က်ဳပ္အိမ္က ထြက္သြား”


ကၽြန္ေတာ္ မသိဟန္ေဆာင္ျပီး တကယ္႕ကို မမွတ္မိသလိုနဲ႕ အေမ႕ကို ေျပာပစ္လိုက္တယ္..

“အိုး ၀မ္းနည္းပါတယ္ရွင္…. ကၽြန္မ အိမ္လိပ္စာမွားျပီး ၀င္လာမိတာပါ”…

အေမက တိုးတုိးတိတ္တိတ္ေလးဘဲ ျပန္ေျဖျပီး ကၽြန္ေတာ္႕မ်က္စိေရွ႕ကေန တစ္ေရြ႕ေရြ႕နဲ႕ ေပ်ာက္ကြယ္ သြား တယ္.ေတာ္ပါေသးရဲ႕..ဘုရား မ လို႕၊အေမကၽြန္ေတာ္႕ကို မမွတ္မိဘူး ကၽြန္ေတာ္႕စိတ္ေတြ အေတာ္သက္သာ ရာ ရသြားတယ္ကိုယ္႕ကိုယ္ကို ေျပာမိ တယ္ “ငါေနာက္ကို သတိထားစရာ မလိုေတာ႕ဘူး…”
ငါ႕ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္ လံုး ဒီအေၾကာင္းေတြ ထပ္ေပၚလာေတာ႕မွာ မဟုတ္ေတာ႕ဘူး”

တစ္ေန႕…..ကၽြန္ေတာ္႕ဇာတိ ျဖစ္တဲ႕ ငယ္ငယ္ကေနခဲ႕တဲ႕ေက်ာင္းကေန ေက်ာင္းသား ေဟာင္းေတြ ျပန္လည္ ေတြ႕ဆံုပြဲ လုပ္မဲ႕ ဖိတ္စာေလးေရာက္လာတယ္၊ မသြားခ်င္ေပမဲ႕ကၽြန္ေတာ္ သြားရဦးမယ္… ကၽြန္ေတာ႕မိန္းမ ကုိ အမွန္အတိုင္း မေျပာဘဲ စီးပြားေရးကိစၥနဲ႕ ခရီးထြက္စရာရွိတယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္လိမ္လုိက္တယ္… ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ႕ဆင္းရဲတဲ႕ငယ္ဘ၀အေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္႕မိန္းမကို ဘယ္တုန္းကမွ မေျပာခဲ႕ဖူးဘူးေလ…

ေတြ႕ဆံုပြဲျပီးေတာ႕ ကၽြန္ေတာ္ ငယ္ငယ္ကေနခဲ႕တဲ႕ အိမ္ေလးကို ၾကည္႕ဖို႕ ထြက္လာခဲ႕တယ္… အိမ္လို႕သာ ေခၚတာပါ အိမ္နဲ႕ေတာင္ မတူပါဘူး… အမိုးအကာ မလံုတဲ႕ တဲကုတ္ေလးပါ… ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူး.. စပ္စုခ်င္တဲ႕စိတ္ကေလးနဲ႕ အိမ္ကေလးက ဘယ္လိုမ်ား ျဖစ္ေနမွာပါလိမ္႕ ဆိုျပီးၾကည္႕ခ်င္တာနဲ႕ ထြက္လာ တာ ….

ဒီမွာဘဲ.. ကၽြန္ေတာ႕အေမကို ေအးစက္ စိုစြတ္ေနတဲ႕ ေျမျပင္ေပၚမွာ လဲက်ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္… ဒါေပမဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ မ်က္ရည္က်ဖို႕ မေျပာနဲ႕ ၀မ္းနည္းတဲ႕ စိတ္ နည္းနည္း ေလးေတာင္ မျဖစ္မိဘူး… အေမ႕လက္ထဲမွာ စာရြက္ပိုင္းေလးတစ္ခုကို ေတြ႔ရတယ္…

ကၽြန္ေတာ္ယူၾကည္႕လိုက္ေတာ႕အေမရဲ႕ မပီမသ မလွမပ လက္ေရးေလးေတြနဲ႕ ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ ေရးထား တဲ႕ စာမွန္း သိလုိက္ရတယ္…



သားေလးေရ…

အေမ မက်န္းမမာ ျဖစ္ေနတာၾကာပါျပီ….. အေမမေသခင္ သားေလးဖတ္ဖို႕ ဒီစာေလး ေရးထားခဲ႕ခ်င္လို႕ပါ… အေမ ေနရေတာ႕မယ္ မထင္ပါဘူးကြယ္ …. သားေလးရွိတဲ႕ဆိုလ္းကိုလဲ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ ဘယ္ေတာ႕မွ အေမ ေရာက္ႏိုင္ ေတာ႕မွာ မဟုတ္ပါဘူး…. သားေလးကို အေမ႕ဆီ တစ္ေခါက္ေလာက္ လာလည္ ေစခ်င္လိုက္ တာကြယ္…. အေမေလ သားေလးကို အရမ္းလြမ္းလို႕ပါ.. ေတြ႔ခ်င္လြန္းလို႕ပါ… ေက်ာင္းသားေဟာင္းေတြ ျပန္လည္ ေတြ႔ဆံုပြဲကို သားေလး လာမယ္ ၾကားေတာ႕ အေမ ၀မ္းသာ လိုက္တာ.. ဒါေပမဲ႕ ေက်ာင္းကုိ အေမ မလာဖို႕ ဆံုးျဖတ္ ထားပါတယ္ အဲဒါက သားေလးအတြက္ပါကြယ္…အေမ႕မွာက မ်က္စိတစ္ဖက္ထဲ ရွိတာကိုး…. ဒီအတြက္နဲ႕ သားကို အရွက္ရေစ တာ အေမ ၀မ္းနည္း ပါတယ္သားရယ္.

အေမေျပာျပပါ႕မယ္သားရယ္… အမွန္ေတာ႕ သားငယ္ငယ္တုန္းက ေဆာ႕ကစားရင္း မေတာ္တဆျဖစ္ျပီး သားမ်က္စိ တစ္ဖက္ ပ်က္စီး သြားခဲ႕တယ္. အေမ တစ္ေယာက္ အေနနဲ႕ မ်က္စိတစ္ဖက္ မရွိေတာ႕တဲ႕ သားကို ဘယ္လိုလုပ္ ၾကည္႕ရက္ ႏိုင္ ပါ႕မလဲကြယ္… သားၾကီးလာရင္ မ်က္စိတစ္ဘက္တည္းနဲ႕ လူေတြၾကား ဘယ္လိုမ်ား ေနမလဲလို႕ ေတြးၾကည္႕တိုင္း စိတ္ဆင္းရဲမိတယ္… ယူက်ံဳးမရ ျဖစ္ရတယ္….ၾကီးလာရင္
ငါ႕သားေလး ရွက္မယ္ ဆိုတာ အေမ သိတယ္…. အေမက အသက္ၾကီးျပီ.. သားက လူ႕ဘ၀ကို အရွည္ၾကီး ေလွ်ာက္လွမ္း ရဦးမွာေလ… ဒါေၾကာင္႕ အေမ႕ရဲ႕မ်က္စိတစ္ဘက္ သားကို ေပးလိုက္တာပါ… အေမ႕ရဲ႕ မ်က္လံုးနဲ႕ ေလာကၾကီးကုိ ငါ႕သားေလး ေကာင္း ေကာင္း မြန္မြန္ ျပန္ျမင္လာႏိုင္တဲ႕ အတြက္ သားကို ၾကည္႕ျပီး အေမ၀မ္းသာမိတယ္......ဂုဏ္ယူမိတယ္…. ဒီ႕အတြက္ အေမဘယ္ေတာ႔မွ စိတ္မေကာင္း မျဖစ္ပါဘူး..၀မ္းလဲ မနည္း ခဲ႕ပါဘူး. ငယ္ငယ္က အေမ႕ကို သားေလး စိတ္ဆိုး ခဲ႕ဖူးတယ္..စိတ္ဆိုးျပီး အေမ႕ ကိုေျပာခဲ႕ ဆိုခဲ႕တာေတြ အေမ သားကို ဘယ္ေတာ႕မွ ေဗြမယူခဲ႕ပါဘူး….ငါ႕သားေလး ငါ႕ကို ခ်စ္လို႕ ေျပာတာဘဲလို႕ အေမ ေတြးခဲ႕ပါတယ္.....
အေမသားကို ခ်စ္တယ္ သားရယ္…. သားဟာ အေမ႕ရဲ႕ ဘ၀၊ အေမရဲ႕ ကမၻာပါကြယ္……..


အိုး.. ကၽြန္ေတာ္႕အသည္းေတြကြဲပါျပီ…..အေမရယ္ ….သားကိုခြင္႕မလႊတ္ပါနဲ႕ …ဘယ္ေတာ႕မွ သားမိုက္ကို ခြင္႕ မလႊတ္ပါနဲ႕…..


ကၽြန္ေတာ္ ရွိဳက္ၾကီးတငင္ ငိုေၾကြးေနမိပါျပီ…. ကၽြန္ေတာ္ သိပ္မုန္းခဲ႕တဲ႕ မ်က္လံုးတစ္ဖက္တည္းရွိခဲ႕တဲ႕ အေမဟာ ကၽြန္ေတာ႕ အတြက္ သူ႕မ်က္လံုးကို စြန္႕လႊတ္ခဲ႕တယ္ဆိုတာ အေမေသမွ ကၽြန္ေတာ္ သိလိုက္ရ ပါျပီ...............


ကၽြန္ေတာ္႕အတြက္ ေပးဆပ္အနစ္နာခံျပီး ခ်စ္သြားတဲ႕အေမ႕ရဲ႕ေမတၱာကို ဘယ္တုန္းကမွ မသိတတ္ နားမလည္ တတ္ခဲ႕တဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ ၊ ဘယ္တုန္းကမွ မငိုခဲ႕ဖူးတဲ႕ ကၽြန္ေတာ္ လူမိုက္ၾကီး၊ ခုေတာ႕ မဆံုးႏိုင္တဲ႕ မ်က္ရည္ ေတြ နဲ႕ အေမ႕အတြက္ ငိုေၾကြးေနမိပါျပီ…......


ကၽြန္ေတာ္႕လို မိဘေက်းဇူး မသိတတ္တဲ႕သား.. မိဘေစတနာကို နားမလည္တဲ႕ သားမ်ိဳး၊ မိဘေသမွ ေနာင္တရ တဲ႕သားမ်ိဳး ဘယ္ေတာ႕မွ မျဖစ္ၾကပါ ေစနဲ႕ဗ်ာ….*

----သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္မွပုိ႕ေပးလုိက္တာပါေနာ္------
သူငယ္ခ်င္းတုိ႕လဲသူ႕လုိအျဖစ္မ်ဳွူိးနဲမျကုံပါေစနဲလုိ.---မိဘေသမွေနာင္တ မရပါေစနဲေနာ္ သူ႕လုိမ်ဳိး



အလုပ္မ်ားေနေပမယ့္ စစ္ရမယ့္ ေမးလ္ကို လာစစ္ရင္း ဖတ္မိသြားရကေန ႀကိဳက္လို႕ ျပန္တင္ေပးမိတာပါဗ်ာ။“ ျမန္မာခ်စ္သူမ်ား ” မွ ၿဖိဳးႏွင္းေ၀ ၏ ပို႕စ္ ျဖစ္ပါသည္။
ျဖည့္စြက္
ဒါေလးက အေဟာင္းေလးပါခင္ဗ်ာ မူရင္းဘာသာျပန္သူကေတာ့ မေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) ျဖစ္ပါသည္။
ဘာသာျပန္ေပးေသာ မေခ်ာအား ဤေနရာမွ ပင္ ေက်းဇူးစကားဆိုပါသည္ ခင္ဗ်ာ။

8 comments:

ကိုလတ္ said...

ကိုမိုးယံေရ ပိုစ့္ေလးကအရမ္းေကာင္းတယ္ဗ်ာ
မိဘဆိုတာဘယ္လိုပံုစံမ်ိဳးပဲရွိရွိ..ဘယ္လိုအက်င့္မ်ိဳးပဲရွိရွိ
မိဘဟာမိဘပါပဲဗ်ာ....


ခင္မင္လ်က္
ကိုလတ္

Anonymous said...

ကိုမိုးယံေရ..ျဖဴအေနနဲ ့ေတာ့ၾကိုက္ပါတယ္..ဆိုးလ္ဆိုတာေလးပါေတာ့ဘာသာျပန္လို ့ထင္တာပဲ..တကယ္ေတာ့ျဖဴအၾကိုက္ဆုံးပုံစံတူ၀တၱဳဆိုရင္ေတာ့...မင္းကေတာ္ညြန္ ့ေမနဲ ့ေရွ ့ေနေမာင္ေသာင္းေဖတုိ ့ရဲ ့ဇာတ္လမ္းကပိုျပီးျမန္မာမႈဆန္တယ္...ပိုျပီးလဲခံစားရတယ္...ေက်ာင္းတုန္းကဆို..အဲဒီအေၾကာင္းအရာကိုမက်က္ခ်င္ဘူး...အျမဲမိခင္ဖခင္ေနရာေတြကခံစားျပီးငိုရလို ့...ေျပာရင္းေတာင္ငိုခ်င္လာျပီ...ျဖဴၾကိဳက္တာေလးကိုေျပာျပတာပါေနာ္အကို..အခုခ်ိန္ထိဒီဇာတ္လမ္းေလးကိုရင့္နွင့္ေအာင္ၾကိုက္လြန္းလို ့ပါ.....

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

မိုးယံေရ
အစ္မ အဲဒီပိုစ္႕ကို စေရးတုန္းကေတာ႕ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုျပီး ေရးခဲ႕တာ။
ခုေတာ႕ နံမည္က ဘယ္လိုလုပ္ “မိခင္အျဖစ္မွ စြန္႔လႊတ္ျခင္း” ဆိုျပီး ျဖစ္သြားတယ္ မသိဘူး
ႏွစ္ကာလ ၾကာေတာ႕ နံမည္လဲ ေျပာင္းသြားတာျဖစ္မယ္..
အဲဒီပိုစ္႕ေလးကို အစ္မ ဘေလာ႕ဂ္စေရးတုန္းက ဘာသာျပန္ခဲ႕တဲ႕ ပိုစ္႕ေလးပါ။ ဒါေလးက အဲဒီပိုစ္႕ရဲ႕ လင္႔ခ္ပါ။ http://www.missgreenlady.com/?p=68
အဲဒီပိုစ္႕ေလးကို ဘာသာျပန္တုန္းက ကိုယ္တိုင္လဲ ေတာ္ေတာ္ ခံစားခဲ႕ရပါတယ္.. ေရးေနရင္းနဲ႕ မ်က္ရည္ေတာင္ ၀ဲမိပါတယ္။ မိဘေက်းဇူး မသိတတ္တဲ႕ သားသမီးေတြ ေလ်ာ႕နည္းသြားေစခ်င္မိပါတယ္။

ေမဓာ၀ီ said...

ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ ကိုရီးယားကားလိုပဲ ဇာတ္နာလိုက္တာလို႔ေတြးေနမိတယ္။
ကြန္မန္႔ဖတ္မွ ေခ်ာ ဘာသာျပန္ထားတာမွန္း သိရတယ္။
နာမည္က မိခင္္တေယာက္ရဲ႕ စြန္႔လႊတ္ျခင္းဆိုတာ ပိုျဖစ္သင့္တယ္ေနာ္။
ဂ်ဴလိုင္ျဖဴ ေျပာသလို မင္းကေတာ္၀တၳဳေလးကေတာ့ ရင္ထဲကိုစြဲေနေအာင္ ၾကိဳက္မိတာ။ မင္းကေတာ္ထဲကလို မိန္းကေလးမ်ဳိးလဲ ၾကံဳဖူးေသးတယ္။

ေငြလမင္း said...

အင္း စ္ိတ္မေကာင္းျဖစ္ရတယ္ ရင္နာရတယ္
သနားမိတယ္ ခံစားရတယ္ အေမျဖစ္သူကို သနားလုိက္တာ အဲဒီလိုသားမ်ိဳး မုနး္စရာေကာငး္တယ္ တကယ္လညး္ အျပင္မွာ ဒီလိုအျဖစ္အပ်က္ေတြ၇ွိျကမွာဘဲေနာ္ ဘယ္လိုေျပာရမလဲေပါ့ေနာ္ ရင္ထဲမွာမေကာင္းဘူး တို့က စာဖတ္ရင္ ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလးေတြဖတ္ခ်င္တာ ၀မ္းနည္းတတ္လို့ေလ ..အင္း ..ကိုယ္လဲအဲလို သားသမီးမျဖစ္ေအာင္ေနရမယ္...လို့ အေတြးေလးရပါတယ္

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

မင္းကေတာ္ ဝတၳဳနဲ႔ခြ်တ္စြပ္ပါပဲ..
ဦးဖိုးၾကားရဲ့ တခ်ိဳ႕ဝတၳဳေတြက ျမန္မာမႈျပဳထားတာမို႕..
ခု ကိုရီးယားဝတၳဳလဲ ဘယ္ကေန ကိုရီးယားမႈျပဳထားသလဲမသိဘူး..
၂ပုဒ္လုံးဉာဏ္ခ်င္းတိုက္ဆိုင္တာေတာ့အမွန္..ဦးဖိုးၾကားကေတာ့ ႏွစ္ေပါင္း ၈၀ ေလာက္ရွိျပီ..
မယ္ေခ်ာနဲ႔ ျဖိဳးႏွင္းေဝကလဲ ဉာဏ္ခ်င္းတိုက္ဆိုင္ၾကပုံရတယ္ေနာ္..
လက္ရာကေတာ့ မယ္ေခ်ာလက္ရာ အသိသာၾကီးပါ..
ျဖိဳးႏွင္းေဝ ဆိုတာ မေရာက္ဖူးလို႔ သြားၾကည့္လိုက္ဦးမယ္..ဘေလာ့ post အလစ္သုတ္တဲ့ အမႈေတြကလဲ ခနခနေတြ႔ေနရတယ္..ကေလးမ်ားကလဲ ဒီေလာက္လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေရးရတဲ့ ဘေလာ့ ထဲမွာကို ကိုယ္တိုင္မၾကိဳးစားခ်င္ပဲ အလစ္သုတ္ခ်င္ေနၾကတာ စိတ္ပ်က္ဖို႔ေကာင္းတယ္..

Unknown said...

စာဖတ္ျပီး သီခ်င္းနားေထာင္ရင္း မ်က္ရည္က်မိပါတယ္။

Unknown said...

မ်က္ရည္က်မိပါသည္။
may