အဲဒါ ျမန္မာလူမ်ဳိးလား..?

ကၽြန္မတို႕ ျမန္မာလူမ်ဳိး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ိဳးေၾကာင့္ အခုလို သူမ်ားႏိုင္ငံေတြမွာ အလုပ္လုပ္ၾကရတာပါ...။

ကၽြန္မတို႕ က ျမန္မာလူမ်ဳိးျဖစ္တဲ့ အတြက္ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ႕ ၾကင္နာသနားတတ္တဲ့ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္းေလးေတြ ရွိၾကပါတယ္...။

ဒါေပမဲ့ တခ်ဳိ႕တခ်ိဳ႕ေသာ ျမန္မာေတြက ဒါ ျမန္မာလူမ်ဳိးစစ္စစ္ပါလို႕ ေျပာရခက္ေစႏိုင္ပါတယ္...။

ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့......

ကၽြန္မရဲ႕ တကယ္အျဖစ္အပ်က္ေလးကို ေျပာျပပါမယ္...။

ကၽြန္မတို႕လင္မယားဟာ မေလးရွားကို စေရာက္ၿပီး (ႏွစ္ေယာက္စလံုး အမွန္သမားေတြပါ) အလုပ္ရွာဖို႔အတြက္ ပီနန္းက သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာ တည္းခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီ့ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အကို၀မ္းကြဲ တစ္ေယာက္ရဲ႕ဆက္သြယ္ေပးမႈျဖင့္ ျမန္မာ အလုပ္သူေဌး ျဖစ္တဲ ့ မစၥတာ လင္း ( သူ႕ကိုယ္သူေခၚတာပါ. အားလံုးက
ကိုလင္းလို႕ဘဲေခၚပါတယ္) ဆီမွာ အလုပ္ရခဲ့ပါတယ္။အလုပ္က ၀ါယာႀကိဳးေလးေတြကို
TV/computer စတဲ့ Electric ပစၥည္းေတြမွာသံုးဖို႕ ေသးေသးေလးျဖစ္ေအာင္
ျဖတ္ၿပီး ခဲတို႕ၿပီး အထံုးေလးေတြ
လုပ္ရတာပါ။ေတာ္ေတာ္လက္၀င္ပါတယ္။အလုပ္စ၀င္၀င္ခ်င္းေတာ့ တစ္ေန႕ကို ရင္းဂစ္၅၀
ရမယ္ေျပာေတာ့ဘာဘဲေျပာေျပာ ေပ်ာ္ၿပီး အလုပ္လုပ္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီမစၥတာလင္း
ဆီမွာ ကၽြန္မတို႕အရင္ အလုပ္၀င္တဲ့ စႏၵာနဲ႕ အစိန္ရယ္၊ ကိုခ်စ္ကိုရယ္
ရွိပါတယ္။ သူတို႕နဲ႕ မစၥတာလင္းတို႕က ျမန္မာျပည္မွာ
တစ္ရပ္ကြက္သားလို႕(ေျမာက္ဥကၠာလာ)ေျပာၾကပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕အဲဒီမွာ
အလုပ္လုပ္ရင္း တစ္ပတ္ျပည့္ေတာ့ ျပသာနာစတက္ပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕က
အိမ္လံုးခ်င္းေလးထဲမွာ (သူေဌးလဲ အဲဒီအိမ္မွာေနပါတယ္) အတူတူေနရင္
အလုပ္လုပ္တာဆိုေတာ့ မနက္စာ၊ ညစာ ထမင္းစားဖို႔အတြက္ တစ္ေယာက္တစ္လွည့္စီ
အားလံုးအတြက္ ထမင္းခ်က္ေပးရပါတယ္။ စစအလုပ္၀င္ခ်င္းေတာ့ အဆင္ေျပတာေပါ့။
ေနာက္လဲက်ေရာအရင္ အလုပ္စ၀င္ထားတဲ့ စႏၵာနဲ႕ အစိန္တို႕က
အႏိုင္က်င့္လာၾကပါတယ္။ သူတို႔ ထမင္းခ်က္တဲ့ေန႕က်ရင္ မခ်က္ဘူး။ သူတို႔
ဗိုက္ဆာမွာ သူတို႕ဘာသ သူတို႕ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ လုပ္စားၾကပါတယ္။
ကၽြန္မတို႔မွာ မစားရပါဘူး။ ကၽြန္မတို႕ ခ်က္တဲ့ေန႕က်ရင္ အေစာႀကီး ထၿပီး
ထမင္း၊ ဟင္းအကုန္ခ်က္ထားပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကို မစၥတာလင္းကို တိုင္ေတာ့
အေရးမယူတဲ့အျပင္ ကၽြန္မတို႕ကို ပီနန္းနဲ႕ေတာ္ေတာ္ေ၀းေ၀းက(ဘယ္ေနရာဆိုတာ
အခုထိမသိပါ) ေတာထဲက အိမ္ေလးမွာသြားထားပါတယ္။ တစ္ပတ္ကို ထမင္းစားဖို႕
ရင္းဂစ္၂၀ ေပးပါတယ္။ အလုပ္ေတြကေတာ့ ေန႕တိုင္းလုပ္ရပါတယ္။ မနက္ဆို
အလုပ္လုပ္ဖို႔ ပစၥည္းေတြလာေပးၿပီး ညဆို လုပ္ၿပီးသားအလုပ္ေတြကို
ကားနဲ႕လာယူပါတယ္။ ကၽြန္မတို႔က အမွန္သမားဆိုေတာ့ အလုပ္ထြက္မယ္ေျပာေတာ့
အလုပ္ထြက္ရင္ ရဲေခၚၿပီး ဖမ္းခိုင္းမယ္၊ အမွန္သမားလဲ ပိုက္ဆံေပးရင္ ဘာမဆို
ျဖစ္တယ္ ေျပာေတာ့ ကၽြန္မတို႕ကေၾကာက္ၿပီး ဘာမွ မလုပ္ရဲပါဘူး။ အဲဒါနဲ႕
လကုန္ေတာ့ တစ္ေယာက္ကို လစာ ရင္းဂစ္ ၁၀၀ စီေပးပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕က
ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေမးေတာ့ မင္းတို႕လုပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြက မေကာင္းဘူး၊
ငါအကုန္လႊတ္ပစ္ရတယ္၊ မင္းတို႕ကို သနားလို႔ ၁၀၀ေပးတာ။ မင္းတို႕ကေတာင္ ငါ့ကို
ေနစရိတ္နဲ႕ စားစရိတ္အတြက္ တစ္ေယာက္တစ္ေထာင္စီ ျပန္ေပးရမယ္ေျပာပါတယ္။
ကၽြန္မေဒါသအရမ္းထြက္ၿပီး ျပန္ေျပာခဲ့တယ္။
ကၽြန္မတို႔လင္မယားႏွစ္ေယာက္လံုးရဲ႕ အ၀တ္အစားေတြ သူက လႊတ္ပစ္ၿပီး အိမ္ေပၚက
အခုခ်က္ခ်င္းဆင္းလို႔ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္မတို႕လဲ (မေလးရွားေရာက္စက
သူငယ္ခ်င္းေပးထားတဲ့ ဖုန္းအစုတ္ကေလးနဲ႕) သူငယ္ခ်င္းကို ဖုန္းဆက္ေခၚပါတယ္။
အဲလိုေခၚတာကို သူက မင္းတို႕သူငယ္ခ်င္းကို ဖုန္းဆက္ေခၚရင္
မင္းတို႕သူငယ္ခ်င္းပါ မသာေပၚလိ္မ့္မယ္။ ေရာ့ လမ္းစရိတ္ ဆိုၿပီး ရင္းဂစ္ ၃၀
ပစ္ေပးၿပီး သူအိိမ္ကိုေသာ့ခတ္ အ၀တ္အစားေတြလႊတ္ပစ္ၿပီး ကၽြန္မတို႕ကို
ေတာထဲမွာထားခဲ့ပါတယ္။ ေတာ္ေသးတာက ကၽြန္မ အမ်ဳိးသားက မေလးလို
နဲနဲေျပာတတ္ၿပီး ကၽြန္မက အဂၤလိပ္လို နဲနဲေျပာတတ္ေတာ့ လမ္းစရိတ္
ရင္းဂစ္၂၅က်ပ္နဲ႕ ဘာတာ၀ပ္ကို ေရာက္သြားပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္း ဖုန္းဆက္ထားေတာ့
သူငယ္ခ်င္းက ကားဂိတ္မွာ လာႀကိဳပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ကၽြန္မတို႕မွာ ျမန္မာလူမ်ဳိး
သူေဌးနဲ႕ အလုပ္သမားေတြေပါင္းၿပီး ၀ိုင္းအႏိုင္က်င့္တာခံၿပီး ဘ၀ကို
ခက္ခက္ခဲခဲ ျဖစ္သန္းခဲ့ရပါတယ္။ လစာလဲ မရခဲ့ပါဘူး။ အမွန္သမားဆိုေပမဲ႕
ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံလဲ မရွိေတာ့ ရဲလဲမတိုင္ရဲပါဘူး။ အခုေတာ့ မေလးရွားေနတာ
၁ႏွစ္ရွိၿပီ။ ျမန္မာျပည္က အကိုနဲ႕အမေတြ လိုက္လာၿပီး မိသားစု
စည္းစည္းလံုးလံုးနဲ႕ အလုပ္လုပ္ၿပီး ကိုယ္ပိုင္ျမန္မာဆိုင္ေလးလဲ
ဖြင့္ႏိုင္ပါၿပီ။ ဒါကၽြန္မတို႕လင္မယားႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႕ပါ။
လိ္မ္ေျပာရင္ အခုဖြင့္ထားတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ ျပဳတ္ပါေစ။ တကယ္ပါ။ ကၽြန္မတကယ္
မသိခဲ့ပါဘူး။ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ရင္
ကိုယ့္လူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္းကူညီမယ္ထင္ထားတာပါ။ ကၽြန္မေမးပါရေစ။ အဲဒီ
ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္က်တဲ့ မစၥာလင္း။ မစႏၵာနဲ႕ အစိန္တို႕ က အခုမွာ
မေလးကိုေရာက္လာတဲ့ သူေတြကို ဘာလို႔အႏိုင္က်င့္ၾကတာလဲ။ သူတို႕က ဘုရားစူး
မိုးႀကိဳးပစ္ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြဆိုတာ ကၽြန္မမစဥ္းစားတတ္ေအာင္ပါဘဲ။ ေနာက္မွ
သိရတာက သူတို႔က တစ္ဖြဲ႕ထဲေတြ၊ ေပါင္းၿပီး အဲလိုလုပ္စားေနတာၾကာၿပီ
ဆိုတာပါဘဲ။ ကၽြန္မကို မယံုမွာ စိုးလို႔ ဖုန္းနံပါတ္ေတြ ေရးေပးလိုက္ပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ ၁ႏွစ္က အျဖစ္အပ်က္ဆိုေတာ့ ဖုန္းနံပါတ္ေျပာင္းသြားရင္ေတာ့ ကၽြန္မ
မသိပါ။ ကိုလင္း(ခ) မစၥတာလင္း - ၀၁၆၄၉၂၉၉၁၈။ ၀၁၂၅၀၀၉၉၁၈။ မစႏၵာ-
၀၁၇၇၃၅၇၁၂၈။ ျမန္မာလူမ်ဳိးအခ်င္းခ်င္း အႏိုင္က်င့္ျခင္းမွာ ကင္းေ၀းပါေစ။

၀ိုင္း၀ိုင္း

၂၃-၁၂-၂၀၁၀

ဒါေလးကလဲ ေမးလ္ထဲေရာက္လာလို႕ သတိထားသင့္သူေတြ သတိထားရေအာင္ ေစတနာနဲ႕ သာေဖၚျပတာပါ ခင္ဗ်ာ.. ကၽြန္ေတာ္ေရးတာဆိုလို႕ ဒီ မွင္ အျပာေရာင္ပဲ ရွိပါတယ္ခင္ဗ်ာ

ပို႕စ္ေခါင္းစဥ္ကို ႏွိပ္ပါကလဲ မူရင္း ေရးသားထားေသာ ေနရာကို ေရာက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ