.jpg)
အေျခခံေလာကႀကီးမွာ လူေတာ္ေတြ မ်ားပါတယ္။ လူေကာင္းေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ေတာ္လည္းေတာ္၊ ေကာင္းလည္း ေကာင္းတဲ့ လူေတာ္ လူေကာင္းကေတာ့ ရွားတယ္။ တခ်ိဳ႕က သိပ္ေတာ္ သိပ္ခၽြန္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ထား မေကာင္းဘူး။ စိတ္ထား ယုတ္ညံ့သူ သိပ္ေတာ္ သိပ္ခၽြန္ေလ ေၾကာက္စရာ ေကာင္းေလပဲ။ဉာဏ္နီ ဉာဏ္နက္ေတြ ေကာက္က်စ္ စဥ္းလဲမႈေတြ အလြန္မ်ားၿပီး တစ္ဖက္သားကို ေနာက္ေက်ာ ဓားနဲ႔ထိုးဖို႔ အတြက္ ေလာက္ပဲ ေခ်ာင္းေနတတ္တယ္။ ဘယ္သူ ေသေသ ငေတမာ
ၿပီးေရာ ဆိုတဲ့ စိတ္သေဘာလည္း ရိွတတ္တယ္။ ဒီလူစားမ်ိဳးက မိတ္ေဆြ ဆိုတာလည္း ထားေလ့ မရိွဘူး။ အက်ိဳးတူ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္တဲ့ အေပါင္းအေဖာ္ ဆိုတာမ်ိဳးပဲ ရိွတယ္။ အက်ိဳးရွိေနတုန္း ေပါင္းမယ္။ အက်ိဳး မရိွေတာ့ဘူး
ဆိုတာနဲ႔ ခြာပစ္လိုက္မယ္ပဲ။ ဘယ္လို ကိစၥမ်ိဳးမဆို သူတို႔က အက်ိဳးစီးပြား အေပၚမွာပဲ အေျခခံၿပီး စဥ္းစားတယ္။ ေပါင္းသင္းတယ္။ အလုပ္ လုပ္တယ္။
အျပစ္မရိွသူေတြ မထိခိုက္ေစခ်င္
သိပ္ေတာ္ သိပ္ခၽြန္ၿပီး စိတ္ဓာတ္ ယုတ္ညံ့သူေတြ ျမန္မာ့သမိုင္း ဇာတ္ခံုေပၚမွာ လက္ညိႇဳး ထိုးျပစရာေတြ အမ်ားႀကီး ရိွပါတယ္။
ဓာတ္ပံု တစ္ပံု ေထာက္ျပလိုက္႐ံု၊ ဒါမွမဟုတ္ နာမည္တစ္ခု ရြတ္ျပ လိုက္႐ံုနဲ႔တင္ စာလံုးေပါင္း တစ္ေထာင္ေလာက္ ေရးျပ ေနတာထက္ ပိုၿပီး ကြင္းခနဲကြက္ခနဲ ျဖစ္သြား ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာအျပစ္မွ မရိွတဲ့ သားစဥ္ ေျမးဆက္မ်ား စိတ္ထိခိုက္စရာ ျဖစ္ေစတာေၾကာင့္ မေရးလိုပါဘူး။ အပင္ပန္းခံၿပီး စာလံုးေပါင္း တစ္ေထာင္ ေလာက္နဲ႔ သြယ္ကာ ၀ိုက္ကာ ေရးရတာကိုသာ သည္းခံ ခြင့္လႊတ္ ေစခ်င္ပါတယ္။
သူေတာ္စင္လို ပုဂၢိဳလ္
တခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္မ်ား က်ေတာ့ စိတ္ထား သေဘာထား အင္မတန္ ျဖဴစင္ ျမင့္ျမတ္တယ္။ သူေတာ္စင္လို႔ ေခၚရေလာက္
ေအာင္ကို ေကာင္းတဲ့သူ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သိပ္ခၽြန္ သိပ္ထက္တဲ့ သူမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဒီပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးက လုပ္ငန္း တစ္ခုကို ထိပ္ဆံုး ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း မရိွဘူး။ သာမန္ ရြက္ၾကမ္း ေရက်ိဳအဆင့္ ေလာက္သာ လုပ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ခ်ရတာက ဘယ္သူ႔ကိုမွ ဒုကၡမေပးဘူး။ ၀န္တို မစၦရိယစိတ္မ်ိဳးလည္း မရိွဘူး။ သူ႔ေခါင္းေပၚ နင္းၿပီး တက္ခ်င္သူကိုေတာင္
မလိုမုန္းထားစိတ္ မထားတတ္ဘူး။
ဆရာတင္ထိုက္၊ ၾကည္ညိဳထိုက္သူ
စိတ္သေဘာထား
ႀကီးရင့္ျမင့္ျမတ္သူ ျဖစ္တဲ့ အဲဒီပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ ေငြေၾကး စည္းစိမ္ဥစၥာ၊ ရာထူး အာဏာ၊ ေျခြရံသင္းပင္း ေက်ာ္ေစာ ထင္ရွားျခင္း ဆိုတာ မ်ိဳးေတြကိုလည္း တက္မက္ျခင္း မရိွဘူး။ သူ႔အလုပ္ သူ႔တာ၀န္ ေက်ပြန္ေအာင္ လုပ္ဖို႔ဆိုတဲ့
စိတ္တစ္ခုပဲ ရိွတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးဟာ နာမည္ မေက်ာ္ဘူး။ ထိပ္ဆံုး ေရာက္ေလ့ မရိွဘူး။ ဒါေပမယ့္ အင္မတန္ ေလးစား ၾကည္ညိဳ ထိုက္သူ၊ ဆရာတင္ထိုက္သူ၊ တစ္သက္တာ အနီးကပ္ ေပါင္းသင္း ထိုက္သူ ျဖစ္တယ္။
တစ္ေယာက္ပဲ ေတြ႔ဖူးတယ္
ျမန္မာ့သမိုင္း ဇာတ္ခံုေပၚမွာ ဒီလို ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရိွတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ နယ္ပယ္ျဖစ္တဲ့
စာနယ္ဇင္း ေလာကမွာလည္း အမ်ားႀကီး ရိွခဲ့ပါတယ္။ ဒီလို ပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ားရဲ႕ ဆံုးမသြန္သင္မႈေတြ၊ ေရးခဲ့တဲ့ စာေတြကို ၾကားနာ ဖတ္႐ႈ မွတ္သားၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူျဖစ္လာရတာပါ။ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕
ေက်းဇူးရွင္ႀကီးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ စာနယ္ဇင္းသမား သက္တမ္းေတာင္ ငါးဆယ္ ရိွခဲ့ပါၿပီ။ ဒီသက္တမ္း အတြင္းမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခတ္ၿပိဳင္ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေတြထဲမွာ ေတာ္လည္း ေတာ္ၿပီး ေကာင္းလည္း ေကာင္းတဲ့ လူဆိုလို႔ေတာ့ တစ္ေယာက္ပဲ ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါတယ္။
တစ္သက္မွာ တစ္ေယာက္သာေတြ႔
တခ်ိဳ႕ကံေကာင္းသူမ်ား သံုးေလးဦး ေတြ႔ေကာင္း ေတြ႔ႏိုင္ပါတယ္။ တစ္သက္လံုးေနလို႔မွ လူေတာ္ လူေကာင္း ဆိုႏိုင္ ေလာက္သူ
တစ္ဦးမွ မေတြ႔ခဲ့ရသူေတြလည္း ရိွပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ တစ္သက္မွာေတာ့ အတတ္ပညာ အရေရာ စိတ္ေန သေဘာထား ဆိုင္ရာပါ ၾကည္ညိဳ ေလးစားႏိုင္သူ၊ ေတာ္လည္းေတာ္၊ ေကာင္းလည္း ေကာင္းသူ ဆိုလို႔ တစ္ဦးတည္းပဲ ေတြ႔ခဲ့ဖူးပါတယ္။
အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္က သူ႔ကို ခ်ီးပင့္ ေျမႇာက္စား လုပ္တာမ်ိဳး မႏွစ္ၿခိဳက္ တာေၾကာင့္ ဘယ္သူ ဘယ္၀ါ ဆိုတာကို သူ သက္ရိွထင္ရွား ရိွေနစဥ္မွာေတာ့ ထုတ္မေျပာ ခ်င္ေသးပါဘူး။ ကိုယ္က အရင္ေသ ခဲ့ရင္လည္း မေျပာႏိုင္ ေတာ့ဘူးေပါ့။
ဒါေပမယ့္ ကိစၥ မရိွပါဘူး။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ သမိုင္းဆိုတာ သူမ်ားက ေရးေပးတာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ဟာသူ ေရးတာပါ။
လူေတာ္ေတြမ်ား လူေကာင္းရွား
ေတာ္လည္းေတာ္ ေကာင္းလည္း ေကာင္းတဲ့ လူေတာ္ လူေကာင္း ဆိုတာ အင္မတန္ ရွားပါတယ္။ တစ္ေခတ္မွာ တစ္ေယာက္ေတာင္ ထြက္ခ်င္မွ ထြက္ႏိုင္တာပါ။ အထူးသျဖင့္ "ေၾကာင္ျဖဴတာ မည္းတာက အေရးမႀကီးဘူး။
ႂကြက္မိဖို႔သာ လိုရင္းပဲ" ဆိုတဲ့ ဘယ္နည္းနဲ႔ ရရ ပိုက္ဆံရဖို႔က အဓိက ဆိုတဲ့ ေခတ္ႀကီးမွာ လူေတာ္ေတြသာ အထြက္ မ်ားလာၿပီး လူေကာင္းက ရွားသထက္ ရွားလာတယ္။ ရွားတာက ကမၻာတစ္ခုလံုးမွာကို ရွားတာ။ ဒါေၾကာင့္ ေတာ္လည္းေတာ္၊ ေကာင္းလည္း
ေကာင္းတဲ့ လူေတာ္ လူေကာင္းဆိုတာ မ်ိဳးသုဥ္း ကြယ္ေပ်ာက္မယ့္ အႏၱရာယ္ ရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ အရာ (endangered species) လို႔ေတာင္ ေျပာရလိမ့္မယ္ ထင္မိတယ္။
မတတ္တာ သင္လို႔ရတယ္
လူေတာ္ လူေကာင္း ရွားေတာ့ အလုပ္တစ္ခု လုပ္တဲ့အခါမွာ ဘယ္လို လူကို ေရြးခ်ယ္သင့္သလဲ၊ လူေတာ္ကို
ေရြးရမွာလား။ လူေကာင္းကို ေရြးရမွာလားလို႔ ေမးတတ္ၾကတယ္။ ကိုယ္နဲ႔ နီးစပ္ရာ စာနယ္ဇင္း နယ္ပယ္က လာေမးၾက
သူတိုင္းကိုေတာ့ လူေကာင္း ရေအာင္ ရွာပါလို႔ခ်ည္း အႀကံေပးပါတယ္။ မေတာ္တာ မတတ္တာက သင္ေပးလို႔ ရတယ္။ လူေကာင္း ျဖစ္ေအာင္က သင္ေပးလို႔ မရပါဘူး။ စိတ္ဓာတ္ ေအာက္တန္း က်တဲ့ လူေတာ္ တစ္ေယာက္ေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္ တစ္ေစာင္လံုး ပ်က္စီး သြားႏိုင္တယ္။ အဲဒီ လူေတာ္က သိပ္ေတာ္လြန္း ထက္လြန္းတဲ့ လူျဖစ္ရင္ တိုင္းျပည္ေတာင္ ပ်က္ေအာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္။
သူလိုလူရွိတယ္
တစ္ခါက ေမးခြန္းတစ္ခု ေမးခံရဖူးတယ္။ မူလတန္း ပညာေလာက္သာ တတ္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္း ႐ြာဦးဘုရား ေဂါပကလူႀကီးကို ျဖဴစင္လြန္းလို႔ ဆိုၿပီး ႏိုင္ငံတစ္ခုရဲ႕ သမၼတခန္႔လို႔ ျဖစ္သလား ဆိုတဲ့ ေမးခြန္း ျဖစ္တယ္။ ဒါက တမင္သက္သက္ ကန္႔လန္႔တိုက္တဲ့ ေမးခြန္း ျဖစ္ပါတယ္။ သူေတာ္ေကာင္း မွန္ရင္ ရာထူး အာဏာေတြ မက္သူ မဟုတ္တာေၾကာင့္ ခန္႔လည္း မလုပ္ပါဘူးလို႔ပဲ
ေျဖလိုက္တယ္။ ဒါေတာင္ ေသခ်ာရဲ႕လားလို႔ ထပ္ေမးေသးတယ္။ ရွည္ရွည္ ေဝးေဝး ေျပာမေနေတာ့ဘူး။ ဆရာေမာင္ဝံသ ေရးတဲ့ " ရွာမွ ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမား " ေဆာင္းပါး ဖတ္ဖူးတယ္ မဟုတ္လား။ အမတ္တစ္ေနရာ ရဖို႔အတြက္ လူသတ္ဖိ္ု႔
ဝန္မေလးသူေတြ ရွိသလို၊ "သခင္ဝတင္" လို ႏိုင္ငံေရး သမားေကာင္းမ်ိဳးဟာ အမတ္ဆိုတာ မေျပာနဲ႔ ဝန္ႀကီးေတြ သမၼတေတြေတာင္ လုပ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆက္ေျပာလိုက္ရတယ္။
ဘုရားဆင္းတု ခိုးေရာင္းမယ့္သူမ်ိဳး
သခင္ဝတင္လို လူမ်ိဳးရွားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ရွိတယ္။ရွာရင္ ေတြ႔ႏိုင္တယ္။ ေစာေစာက ဘုရားေဂါပက ခန္႔တဲ့ ကိစၥပဲ ေျပာဦးမယ္ ႐ြာသူ႐ြာသားေတြက ကိုယ့္႐ြာသားခ်င္း ဆိုေတာ့ ဘယ္သူ လူေကာင္း ဘယ္သူလူဆိုး ဆိုတာ သိတယ္။ ႐ြာဘုရားေဂါပက လုပ္တာက ေ႐ႊတိဂံုဘုရား ေဂါပကလို ႏိုင္ငံျခားက သမၼတေတြ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတြကို ႀကိဳဆို ဧည့္ခံေနရတာမွ မဟုတ္တာ။ အလွဴရေငြ သံုးေငြ စာရင္းေလးေလာက္ မွတ္သား တတ္ရင္ ျဖစ္တာပဲ။ ၿမိဳ႕က အထက္တန္းေတြ ဘာေတြ ေအာင္လာတဲ့ အရက္သမား၊ ဖဲသမား သူႀကီးသားကို ဘုရားေဂါပက ခန္႔လို႔ ကေတာ့ ဘုရား ဆင္းတုေတာ္ေတာင္ ခိုးေရာင္းပစ္မွာ ေသခ်ာတယ္။ ႐ြာသားေတြက ဘယ္သူ လူေကာင္းလဲ ဆိုတာ သိပါတယ္။ တန္ရာတန္ရာ ေ႐ြးထား ၾကတာ ျဖစ္တယ္။
ေၾကာက္ေနပါၿပီ
လူေတာ္ လူေကာင္းဆိုတာ ႐ွားတယ္။ ဒါေပမယ့္ လံုးဝ မ႐ွိတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ စိတ္႐ွည္ လက္႐ွည္ ႐ွာရင္ ေတြ႔ႏိုင္တယ္။ ႐ွာမေတြ႕ေသးခင္ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေတာ္သူနဲ႔ ေကာင္းသူ ဘယ္သူ႕ ေ႐ြးရမလဲဆိုတဲ့ ကိစၥမ်ိဳး ၾကံဳေတြ႕လာရင္
သခင္ဝတင္လို လူေကာင္းကို ေ႐ြးဖို႔ပဲ အၾကံေပးခ်င္တယ္။ တခ်ိဳ႕က သိပ္ေတာ္၊ သိပ္ထက္၊ သိပ္ခၽြန္ သူမ်ိဳးကိုမွ သေဘာက်ခ်င္ က်လိမ့္မယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လူ႔သမိုင္း ဇာတ္ခံုေပၚမွာ သိပ္ေတာ္ သိပ္ထက္တယ္ ဆိုတဲ့ မသူေတာ္ေတြ တစ္ေယာက္ၿပီး တစ္ေယာက္ ထြက္လာၿပီး ဇာတ္ခံုႀကီး တစ္ခုလံုး ကၽြမ္းထုိးေမွာက္ခုံ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ၾကတာေတြ ေတြ႔ရျမင္ရပါ မ်ားလြန္းလို႔
ေၾကာက္ေနပါၿပီ။ လူေကာင္းေတြကိုပဲေတြ႕ခ်င္ပါေတာ့တယ္။
လူထုစိန္ဝင္း
1 comments:
ဗဟုသုတရေစတဲ႕ အက္ေဆးေလးပါဘဲ...
Post a Comment