ကိုယ့္ဖတ္ကႀကည့္ရင္ လက္ဖမိုးဆိုေပမဲ့ သူ ့ဖတ္ကႀကည့္ရင္လက္ဖ၀ါး

ေလာကႀကီးမွာဗ်ာ လူတိုင္းကေတာ့ သႈ ့ၿပသနာနဲ ့သူပါပဲ။သို ့ေပမယ့္ ၿပသနာကိုရင္ဆိုင္ေၿဖရွင္းတာၿခင္း ႀကေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ ့ တစ္ေယာက္မတူႀကပါဘူး ဆိုလိုတာကအၿမင္ကိုေၿပာတာပါ။အၿမင္ဆိုတာဘာကိုေၿပာတာလဲ။ ဟုပ္ကဲ့ လူဆိုတာက အၿမင္အမ်ဳိးမ်ဳိးရွိႀကတယ္ေလ။ ကိုယ့္ဖက္ႀကည့္ရင္ လက္ဖမိုးဆိုေပမဲ့
သူ ့ဖက္ကႀကည့္ရင္လက္ဖ၀ါးဆိုတာ လူတိုင္းနားလည္ၿပီးသားစကားေတြပါ။ဒီအေပၚမွာ သူငယ္ခ်င္းတို
့အတြက္ပံုၿပင္ကေလး တစ္ခုေလာက္တင္ၿပၿခင္တာပါ။

ရြာတစ္ရြာရဲ့အလယ္မွာ ထည္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ရွိတယ္။အဲဒီထည္ပင္ကလည္းသီးလိုက္တာ ဆိုတာ ၿပႊတ္ခဲေနတာပဲ။ရြာလယ္ဆိုေတာ့ ဘယ္အေကာင္မွ လာမစားရဲေတာ့ သီးၿခင္တိုင္းသီးေနလိုက္တဲ့ ထည္သီးေတြဗ်ာ။ ဒါေတြကမ်က္စိက်တာက ရြာၿပင္ေတာအုပ္က ေမ်ာက္အုပ္ေပါ့။သူတိုခဗ်ာ စားကလည္းစားၿခင္ရြာလယ္
ဆိုေတာ့အဖမ္းခံရမွာ လည္းေႀကာက္ေတာ့ ၿမင္တာၿမင္မႀကင္ရတဲ့ ဘ၀နဲ ့ေနလာရင္း တစ္ရက္ႀကေတာ့
မေနနိဳင္လို ့ေမ်ာက္အား လံုးကတိုင္ပင္ၿပီး ေမ်ာက္ေခါင္းေဆာင္ဆီကို အပႈကပ္ႀကတာေပါ့ ေနာက္ဆံုးေတာ့
ေမ်ာက္ေခါင္းေဆာင္လည္းမေနသာ ဘူးေလ။ငယ္သားေတြကေတာင္ဆိုေတာ့လည္း သူ ့ခဗ်ာအႀကံ႔ထုပ္ရတာေပါ့။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဘာအႀကံရသလဲဆိုရင္ လူေတြအိပ္ေပ်ာ္တဲ့ အခ်ိန္ႀကမွ ရြာထဲ၀င္ၿပီး ထည္သီးခႈးစာမယ္ဆိုတဲ့ အႀကံကိုရတယ္။ေသေသခ်ာခ်ာ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြ ခ်ထားၿပီးမွ တစ္ညမွာေတာ့ ေမ်ာက္မင္းေခါင္းေဆာင္တဲ့ ေမ်ာက္တပ္ႀကီးဟာ ရြာထဲကိုခ်ီတက္ၿပီး ထည္သီးေတြ
ကိုအားရပါးရ ခူးစားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ …….

ရြာသားတစ္ေယာက္ဟာ အိပ္မေပ်ာ္တာနဲ ့ အေပါ့သြားရင္ ရြာလည္ကထည္သီးပင္မွာ ေမ်ာက္ေတြေသာင္းက်န္းေနတာ ေတြ ့လိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ ရြာသားေတြကို အေၾကာင္းႀကားၿပီး ထည္ပင္ႀကီးကို၀ိုင္းလိုက္ႀကတယ္။မနတ္မိုးေသာက္အလင္းေရာက္မွ ေမ်ာက္ေတြကိုဖမ္းဆီးသတ္ၿဖတ္မယ္ဆိုတဲ့ရည္ရႊယ္ခ်က္နဲ ့ ေမ်ာက္ေတြေနတဲ့ ထည္ပင္ကို၀ိုင္း
ထားလိုက္ေတာ့ ေမ်ာက္ေတြဟာ ေသေဘးေႀကာင့္ ေႀကာက္လန္ ့တုန္လႈပ္ၿပီး ဘာလုပ္လုပ္လို ့လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ပဲ
ေႀကာက္လန္ ့တႀကားနဲ ့ ထည္သီးေတာင္ဆက္ မစားနိဳင္ေတာ့ပဲ သူတို ့ရဲ့ ေခါင္းေဆာင္ကို ေအာက္မွာ
လူေတြေဆာင့္ေနတဲ့ အေႀကာင္းကို ေၿပာႀကတယ္။

သည္ေနရာမွသိထားသင့္တဲ့ အခ်က္ကေလး ႏွစ္ခ်က္ကို သတိထားမိတယ္။

(၁) ၿပသနာ တစ္ခုၿဖစ္ၿပီဆိုတာနဲ ့ လူမေၿပာနဲ ့တိရစၦာန္ေတြေတာင္ေႀကာက္လန္ ့ၿပီး မွီတြယ္အားကိုးရာကို ရွာႀကပါတယ္။ မ်ားေသာအားၿဖင့္ ၿပသနာကို ေခါင္းေအးေအးနဲ ့ စဥ္းစားႀကတဲ့သူ ရွားပါတယ္။

(၂) ေခါင္းေဆာင္ရတဲ့ လူ (သို ့) ့တိရစၦာန္ေတြ ဟာ ေခါင္းေဆာင္ရတဲ့ အတြက္ဘာမွ ထူးထူးေထြေထြ မရႀကပါဘူး သူလိုကိုယ္လိုပါပဲ။ဒါေပမယ့္ ၿပသနာတစ္ခုၿဖစ္လာၿပီ ဆိုတာနဲ ့အားလံုးဟာ ေခါင္းေဆာင္ကိုပဲ လက္ညိုး၀ိုင္းထိုးႀကတယ္။

ေမ်ာက္ေတြရဲ့ အားကိုးရာေခါင္းေဆာင္ကေတာ့ ေအးေဆးတည္ၿငိမ္စြာနဲ ့ပဲ လူေတြကိုေႀကာက္လန္ ့ဖို ့မလိုေႀကာင္း အစားမ်ာကို ဆက္ၿပီးစားႀကဖို ့အေႀကာင္း
ႏွစ္သိမ့္စကားေၿပာတယ္။ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္သူမွာ ေမ်ာက္ေတြလြပ္ေၿမာက္ေရးအတြက္
အႀကံေကာင္း ညဏ္ေကာင္းရွိေနလို ့ပဲၿဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ေမ်ာက္ေခါင္းေဆာင္က
ႏွစ္သိမ့္အားေပးၿပီး ေမ်ာက္ေတြကို စုေ၀းၿပီးေတာ့ ေပ်ာက္ေနသူရွိမရွိ စစ္ေစတယ္
ဒီလိုစစ္တဲ့အခါမွာ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ေလွ်ာ့ေနတာ ကိုေတြ ့ရတယ္ဆိုရင္ပဲ ေမ်ာက္ေတြရဲ့
ေခါင္းေဆာင္က တစ္ေကာင္ေလွ်ာ့ေနတာ ဟာသူတို ့တြက္ လြပ္ေၿမာက္ေရးလမ္းစပဲ လို
့ဆိုလိုက္တယ္ ဒါေႀကာင့္ အားလံုးပဲ စိတ္ပူပင္မႈ ့မထားဖို ့စားစရာရွိတာ စားႀကဖို
့ဆိုလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ….တစ္ခ်ိဳ ့ေမ်ာက္ေတြက မယံုႀကည္ႀကဘူး သူတို ့ကိုလိမ္တယ္
ၿပီးရင္သူတို ့ကို အသံုး ခ်မယ္လို ့ေသးသိမ္ေသာ အၿမင္နဲ ့ၿမင္ႀကတယ္။အဲဒီေတာ့ သူ ့တို
့ ရဲ့အႀကံက ေသရင္ေၿမႀကီးရွင္ရင္ ေရြထီး လူေတြကို တိုက္ခိုက္ၿပီးေၿပးမယ္ဆိုတဲ့
အဆိုၿပဳခ်က္ကို တင္သြင္းတယ္ဆိုရင္ပဲ ဘာမသိၿငာမသိ ေမ်ာက္တစ္ခ်ဳိ ့ဟာ သူ
့ဘက္ပါသြားႀကၿပီး ဆင္းၿပီးလူေတြကို တိုက္ခိုက္ႀကတယ္။သူတို ့တိုက္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ
အဆိုတင္သြင္းတဲ့ ေမ်ာက္ဟာ ဒီဘက္အၿခမ္းကဆင္းၿပီး လႊတ္ေၿမက္သြားပါတယ္ ဘာမသိၿငာမသိ
ေမ်ာက္တစ္ခ်ဳိ ့ေတာ့ ေသဆံုးသြားခဲ့တာေပါ့။

ဒီအဆင့္မွာေနာက္ထပ္ သိထားသင့္တဲ့ အခ်က္ကေလး ႏွစ္ခ်က္ကို ရတယ္။

(၃) ေခါင္းေဆာင္ဆိုၿပီး အမ်ားကယံုႀကည္လို ့ခန္ ့အပ္ထားၿပီး ၿပသနာၿဖစ္လာေတာ့ မွသူရဲ့ ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကို မယံုႀကည္ဘူး မေလးစားဘူးဆိုရင္ သင့္ေတာ္ပါ့မလား တစ္ကယ္ဆိုရင္ သူ
့ရဲ့ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ကို ေလးစားသင့္ပါတယ္။

(၄) ကိုယ္က်ိဳးပဲႀကည့္တဲ့ လူယုတ္မာေတြ ေလာကအလယ္မွာ အမ်ားႀကီးပါ။သူတို ့ဖက္ကႀကည့္ရင္ အတင္းအက်ပ္ ဘယ္သူကိုမွ မလုပ္ခိုင္းခဲ့ပါဘူး အားလံုးကိုယ့္သေဘာနဲ ့ ကိုယ့္ႀကည့္ပါပဲ
သို ့ေပမယ့္ အရာရာကိုစြန္ ့စား ရေတာ့မယ္ဆိုရင္
မိမိစိတ္ကိုအရင္ေမးႀကည့္ပါ။ၿဖစ္သင့္ရဲ့လား ဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ ေခါင္းေအးေအးနဲ ့
စဥ္းစားသင့္ပါတယ္။စဥ္းစားရဲ့ နဲ ့မွမွားရင္ေတာင္ မွားေပ်ာ္ပါတယ္။ဘာမသိၿငာမသိ
မွားတာထက္စာရင္ေပါ့။

အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေမ်ာက္ေခါင္းေဆာင္ရဲ့ အမိန္ ့အတိုင္း ေနာက္က်က်န္ခဲ့တဲ့ ေမ်ာက္ဟာအခ်ိန္ေစ့ လို ့ရြာထဲကို၀င္လာခဲ့ပါတယ္။ရြာလယ္မွာ သူ ့မိတ္ေဆြေတြဒုကၡ ေရာက္ေနတာေတြ ့ရင္ပဲ
ဘာလုပ္သင့္သလဲ ဆိုတာသူစဥ္းစားတယ္။ ရတဲ့အႀကံကို သူသံုးသပ္ၿပီး ၿဖစ္နိဳင္တယ္လို
့သူစဥ္းစားၿပီး ရြာစြန္ကစပါးက်ီးကို မီးရႈိ ့ခဲ့တယ္။…မီး…ေဟ့…မီး…ဆိုတာနဲ ့
လူေတြဟာမီးၿငိမ္းဖို ့သြားႀကေတာ့ သစ္ပင္ေအာက္မွာ လူတစ္ေယာက္ေတာင္
မက်န္ခဲ့ပါဘူး။သူတို ့အသက္ကို ကယ္ခဲ့တဲ့ ေမ်ာက္ကေလးကို ထည္သီးတစ္ေယာက္ကို
တစ္လံုးႀကစီေပး ၿပီးေက်းဇူးဆပ္ရင္ ဇတ္သိမ္းထားခဲ့ပါတယ္။

အဲဒီမွာရလိုက္တဲ့ ေနာက္ထပ္အသိတရားကေတာ့

(၅) ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္ရဲ့ ယံုႀကည္မႈ ့ကိုရရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္အေနနဲ ့ယံုႀကည္မႈ ့ကို အလြဲသံုးစားမလုပ္သင့္ပါဘူး။ေခါင္းေဆာင္တစ္ေယာက္က ယံုႀကည္လို
့ေတာင္တာ၀န္ေပးထားၿပီဆိုရင္ ကို ့ကိုယ္ကို ယံုႀကည္ရပါမယ္။ဆံုးၿဖတ္ခ်က္ေတြ
ခိုင္မာရမယ္။ဒါမွေနာက္လိုက္ေကာင္းပီသမွာေပါ့။

အဲဒီေတာ့ပံုၿပင္ကေလးၿပီး ေပမဲ့ စဥ္းစားစရာေလးေတြ က်န္ခဲ့ပါတယ္။

လူေတြဖက္ကႀကည့္ရင္ ရြာကိုမီးရႈိ ့ခဲ့တဲ့ ေမ်ာက္ကို သတ္ၿပစ္ၿခင္ေလာက္ကိုမုန္းတီး မွာအမွန္ပါ။ သူ ့ေႀကာင္ရြာမီးေလာင္ခဲ့တာကို ဒါေပမယ့္ ေမ်ာက္ေတြ ဖက္ကႀကည့္ရင္ေရာ သူတို ့အေနနဲ ့ ဒီလိုမွမီးမရႈိ ့ခဲ့
ရင္လႊတ္ေၿမာက္ဖို ့လမ္းမရွိဘူးေလ။

အဲဒါေႀကာင့္ေၿပာတာ…

ကိုယ့္ဖတ္ႀကည့္ရင္ လက္ဖမိုးဆိုေပမဲ့ သူ ့ဖတ္ကႀကည့္ရင္လက္ဖ၀ါးဆိုတာ လူတိုင္းနားလည္ၿပီးသားစကားေတြပါ။
ၿမိဳ႕စားေလး ေပးပို႕သည္။